Gizemli Yusufçuk

Gizemli Yusufçuk

Bir zamanlar, doğanın en sessiz saatlerinde uyanan bir Yusufçuk yaşarmış. Onun kanatlarında gökyüzünün tüm renkleri saklıymış; bir damla gün ışığı, bir parça ay ışığı, birkaç damla gökkuşağından süzülmüş yansıma…

Ama bu Yusufçuk, sıradan bir Yusufçuk değilmiş. O, kaybolan umutları bulan, kalpleri hatırlatan, kadınlara sihirli bir dokunuşla “içindeki ışığı” gösteren bir varlıkmış. Uçarken ardından parıltılı izler bırakır, değdiği her yeri biraz daha parlak ve özgür kılarmış.

Gecenin en sessiz anında, yıldızlar sönmeden hemen önce, Gizemli Yusufçuk bir kadının yüreğine konmuş. O kadın, yıllarca içinde bir ışık taşıdığını unutmuş ama Yusufçuk’un varlığıyla yeniden hatırlamış: Güzellik, ışıltı ve güç zaten onun içindeymiş.

O günden sonra Gizemli Yusufçuk, bir broş formunda kaldı o kadının yakasında. Takıldığı her gün, kadına bir hatırlatma gibi fısıldar:

“Sen sıradan değilsin. Sen parlıyorsun. Ve içindeki ışık, asla sönmez.”